Mehmet Ali Abakay - Şehir Araştırmaları Merkezi / Yazar

ŞEHİRLER ÖLMESİN!..

Şehirler ölüyor, bir bir içindeki insanla diğer canlılarla.
Şehirler yok ediliyor, eşsiz mimarî eserlerle.
Şehirler ortadan kaldırılıyor, akılla izahı mümkün olmayan bahanelerle.
Şehirler öldürülüyor, gece- gündüz demeden.
Şehirler yıkılıyor, bir bir ateş toplarıyla.
Şehirler bir yangın yeri, yakılıyor durmadan.
Şehirler ölmesin, istiyoruz içindeki tüm canlılarla.
Şehirler yok edilirken, ortadan kaldırılırken, öldürülürken, yıkılırken, yakılırken yediden yetmişe vahşetler sergileniyor, günümüzde.
Üç ağaç için ortalığı birbirine katanlar, şehirler ortadan kaldırılırken insanlık ortadan kaldırılıyor.
Selası okunur, şehirlerin.
Haberdarsınız,  biliyoruz.
Farkındasınız, bilmekteyiz.
İnsan ölüyor, beraberinde uçan kuşlar, sudaki balıklar,  sürüngenler, evcil-yabanî hayvanlar, börtü-böcek, toprak, akarsular, yeşil alanlar.
Size bir şey demek içinizden geçmiyor.
Şehriniz yanarken ne tepki koyarsınız, yaşarken?
Bayım, siz canlı canlı yanan insan gördünüz mü?
Bayım açlıktan ve susuzluktan ölen bebekleri bilir misiniz?
Bayım, siz hastaanelerde ölüme terk edilen hastaları, okulda hayatı son bulan çocukları, yaşlıları...
Öncelikle annelerin vurulduğu, çocukların sonraya bırakıldıği anları...
Bayım, haberiniz var da neden suskunsunuz?
Bayım, insanlıktan çıktığınızın tescillidir, yaptığınız.
Bayım, ses verin, konuşun,!.
Bayım sizin elinizdeki ağır silah neyin nesidir?
Bayım, vicdanen intihar eden siz, çetin vicdan azabına yenik mi düştünüz? 
Bayım eli kanlı katiller, kolayca can vermez.
Bayım yoksa iyi bir tiyatrocu musunuz?
Bayım, gayemiz insanca bir hayat.
Bayım korkmayın bizden, biz şehrin işsiz muhafızlarıyız.
Bayım kalkın yerden ve bakın etrafınıza.
Bayım eserleriniz yaptıklarınız.
Bayım iftihar edebilirsiniz.
Biz öleceğiz, yıktığınız şehirle birlikte.
Bayım, siz zaten yaşayan ölüsünüz.
Kapanmayın ayaklarımıza, siz bu şehirleri  yok ettiniz, içindekilerle.
Kaleminizi kendiniz kırın bayım, elimize kirlilik bulaşmadı, hiç bir zaman.
O zaman meyvesinin acılığını tadarsınız, günahlarınızın.
Korkmayın biz bir ölürüz, her gün ölme korkusu içinde ölmektesiniz.
Bayım, erimektesiniz.
Bayım, size ne oldu?
Bayım suratınız niçin çirkin?
Bayım!..
Buharlaştınız....